Αντιδράσεις για τους ιδιώτες γιατρούς στα νοσοκομεία και στη Χαλκίδα

Με την πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ.Υ.Α.) που επιτρέπει στους ιδιώτες γιατρούς να συνεργάζονται με τα δημόσια νοσοκομεία για ιατρικές πράξεις εκτός τακτικού ωραρίου, ανακύπτουν σοβαρές ανησυχίες για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής και τις επιπτώσεις στην ποιότητα της δημόσιας υγείας.

Ιδιώτες γιατροί στο ΕΣΥ: Ενίσχυση ή υπονόμευση του δημόσιου συστήματος υγείας;

Η νέα ρύθμιση επιτρέπει στους ιδιώτες γιατρούς να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο πλαίσιο των δημόσιων νοσοκομείων, με τις αμοιβές τους να κυμαίνονται από 125 έως 1.000 ευρώ ανά επέμβαση ή ιατρική πράξη. Για τα παθολογικά περιστατικά, οι αμοιβές ξεκινούν από 250€ και φτάνουν τα 600€. Παράλληλα, η χρήση των δημόσιων υποδομών (χειρουργεία, εξεταστήρια κ.λπ.) από τους ιδιώτες γιατρούς επιβαρύνεται με ένα «ενοίκιο» 20% επί της αμοιβής.

Σύμφωνα με τους εργαζομένους του Γενικού Νοσοκομείου Χαλκίδας, είναι σαφές πως αυτή η πολιτική εντείνει τον κίνδυνο εμπορευματοποίησης της υγείας και αμφισβητεί τη φιλοσοφία του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), το οποίο προορίζεται να παρέχει δωρεάν και ισότιμη περίθαλψη για όλους τους πολίτες.

Πληρώνει ο ασθενής, πληρώνει και το δημόσιο

Σύμφωνα με την καταγγελία, ένα από τα πιο ανησυχητικά σημεία αυτής της απόφασης είναι το γεγονός ότι οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν για υπηρεσίες υγείας εντός των δημόσιων νοσοκομείων, κάτι που ανατρέπει τη βασική αρχή της δωρεάν δημόσιας υγείας. Η συνεργασία ιδιωτών γιατρών με τα δημόσια νοσοκομεία προσθέτει επιπλέον κόστος στην υγειονομική περίθαλψη, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα «σύστημα δύο ταχυτήτων», όπου όσοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν θα έχουν πρόσβαση σε άμεση και ειδικευμένη φροντίδα, ενώ οι οικονομικά ασθενέστεροι θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες.

Η εξίσωση της ποιότητας υπηρεσιών υγείας με την οικονομία

Το ζήτημα της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας εγείρει ακόμα μεγαλύτερες ανησυχίες. Η Κ.Υ.Α. δεν προσδιορίζει επακριβώς μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου της ποιότητας των ιατρικών πράξεων, ενώ δεν είναι σαφές ποιος θα αναλαμβάνει την ευθύνη σε περίπτωση ιατρικού σφάλματος. Η προσθήκη ιδιωτών γιατρών, χωρίς επαρκή εποπτεία, ενδέχεται να οδηγήσει σε διαφοροποιημένες συνθήκες περίθαλψης, με την ασφάλεια και την αξιοπιστία των υπηρεσιών να τίθενται σε κίνδυνο.

Πιέσεις στο ήδη επιβαρυμένο προσωπικό του ΕΣΥ

Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στο μόνιμο προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων. Ειδικευμένοι γιατροί, ειδικευόμενοι, νοσηλευτές και υπόλοιπο προσωπικό ενδέχεται να πιεστούν ακόμα περισσότερο, αφού θα πρέπει να στηρίξουν τις ιατρικές πράξεις των ιδιωτών γιατρών χωρίς πρόσθετη αμοιβή ή αναγκαίο προγραμματισμό. Το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν αυτή η νέα κατάσταση θα εντείνει την καταπόνηση των εργαζομένων στο ΕΣΥ, που ήδη λειτουργούν σε συνθήκες πίεσης και υποστελέχωσης.

Κίνδυνος για ένα σύστημα υγείας δύο ταχυτήτων

Η έννοια της «ισότιμης πρόσβασης» στις υπηρεσίες υγείας κινδυνεύει να γίνει αόριστη. Η πολιτική αυτή δημιουργεί τον κίνδυνο για ένα σύστημα υγείας δύο ταχυτήτων, όπου μόνο οι οικονομικά ευκατάστατοι θα μπορούν να απολαμβάνουν γρήγορη και ποιοτική φροντίδα, ενώ οι υπόλοιποι θα εξαρτώνται από την περιορισμένη και υπερφορτωμένη δημόσια περίθαλψη. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι το τακτικό ωράριο και η ποιότητα της φροντίδας δεν θα υποβαθμιστούν από τη νέα λειτουργία των νοσοκομείων.

Κραυγή αγωνίας από τους εργαζόμενους του Γ,Ν Χαλκίδας -Πού οδηγούμαστε;

Αυτή η παρέμβαση της κυβέρνησης, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων Γ.Ν. Χαλκίδας, φαίνεται να έχει περισσότερο οικονομικά και πολιτικά κίνητρα παρά να ανταποκρίνεται σε υγειονομικές ανάγκες. Η μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε «αυτοχρηματοδοτούμενες» μονάδες και η ενίσχυση της ιδιωτικής συμμετοχής στο ΕΣΥ ενδέχεται να οδηγήσει σε ένα σύστημα υγείας που δεν εξυπηρετεί όλους ισότιμα.

Τέλος, οι εργαζόμενοι σημειώνουν πως είναι αναγκαίο για το Υπουργείο Υγείας να παρέχει άμεσες απαντήσεις και να εξασφαλίσει τη διαφάνεια γύρω από τις νέες συμβάσεις, τις χρεώσεις και τις συνέπειες που αυτές θα έχουν για τους πολίτες και τους εργαζόμενους στο ΕΣΥ. Ο δημόσιος τομέας υγείας δεν πρέπει να υπονομευτεί και η υγεία πρέπει να παραμείνει δικαίωμα για όλους, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης.

«Η δημόσια υγεία δεν είναι “εμπόρευμα”»

Η δημόσια υγεία δεν είναι «εμπόρευμα» και δεν πρέπει να εξαρτάται από την ικανότητα του κάθε πολίτη να πληρώσει. Η κυβέρνηση οφείλει να εξετάσει σοβαρά τις συνέπειες της νέας αυτής πολιτικής και να διασφαλίσει ότι το ΕΣΥ θα παραμείνει μια υγειονομική υπηρεσία για όλους, χωρίς αποκλεισμούς.