Νίκος Λυσιγάκης-Σ’ αυτές τις στιγμές, δεν υπάρχουν περιθώρια για ανορθολογισμούς κ μεγαλοστομίες

του Νίκου Λυσιγάκη-Σύμβουλος Επικοινωνίας και Πολιτικής

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που θα έχει να αντιμετωπιστεί η Κυβέρνηση από σήμερα το απόγευμα, είναι η διαχείριση των προσδοκιών των πολιτών. Αυτή τη στιγμή, το 85,7% όσων απάντησαν στην έρευνα της Διανέοσις δηλώνουν αισιόδοξοι για την πορεία της χώρας. Είναι σχεδόν σίγουρο όμως, πως οι περισσότεροι από αυτούς αναγνωρίζουν μεν τη σοβαρότητα της ηγεσίας, αρκετοί όμως έχουν την προσδοκία ότι την άλλη βδομάδα θα γεμίζουμε τα μπαρ, σε ένα μήνα από τώρα θα τρέχουμε αμέριμνοι στα λιβάδια και σε 2-3 μήνες θα πάμε διακοπές. Αυτό δε θα συμβεί.

Όταν στις 6 παρά 1, ξεκινήσει να μεταδίδεται το μήνυμα του, ο Κ. Μητσοτάκης θα είναι ισχυρότερος από ποτέ. Δέκα λεπτά μετά, θα έχει χάσει ήδη τους πρώτους από αυτό το 85,7% που αναφέρει η Έρευνα. Κι’ αυτό είναι κάτι, που λογικά το γνωρίζουν στην Κυβέρνηση.

Οι πολίτες γενικά τήρησαν τα μέτρα. Κάποιοι προφανώς τα παραβίασαν, ιδιαίτερα στην επαρχία. Όλοι όμως κουράστηκαν. Ήδη κάποιοι μέσα τους ζυγίζουν, το αν το κόστος για μερικές ζωές μπορεί να αντισταθμίσει τις ζημιές στην οικονομία. Η σκέψη αυτή θα σταματούσε, προφανώς εάν υπήρχε το θάρρος της αναγωγής των υπολογισμών στους δικούς τους ανθρώπους ή στο βάρος που θα ένιωθε κάποιος που ξέρει ότι στο μαγαζί του κόλλησε κ πέθανε ο «δείνα». Όμως η τάση της σκέψης μας εστιάζει μόνιμα στο «σε μένα δε συμβεί αυτό». Συμβαίνει όμως.

Η ζωή δε θα είναι σύντομα, όπως ήταν το Φεβρουάριο. Όσοι έχουν τέτοιες προσδοκίες, ας τις μεταθέσουν για το 2021 στην καλύτερη. Όταν 1 στους 5 ζει από τον τουρισμό και 1 στους 3 ζει από τη μόχλευση αυτών των εσόδων, σημαίνει ότι θα ζήσουμε με λιγότερα αυτό το χρόνο, διότι εκατοντάδες μονάδες δε θα ανοίξουν. Αν υπολογίσουμε το πόσοι σχετιζόμαστε με τέτοιους ανθρώπους, πως ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θα καταραστεί τον κορωνοιό κ προφανώς την Κυβέρνηση, που λαμβάνει όλα αυτά τα μέτρα κ αναστατώνει η καθημερινότητα του.

Φέτος δε θα έρθουν πολλοί τουρίστες. Ούτε καν αρκετοί. Κι’ αυτό θα επιβαρύνει τις μικρές τουριστικές περιοχές από την Ελλάδα, που ζούσαν από τα καραβάνια αναψοκοκκινισμένων Κινέζων, Άγγλων, Ρώσων, Σέρβων κλπ. Άρα το Σεπτέμβρη που θα γίνει ο απολογισμός, δε θα είναι καθόλου καλός. Κι’ αυτό θα επεκταθεί σε γκρίνια για τα αυστηρότερα μέτρα στα αεροδρόμια, για τα πρόστιμα που θα πέφτουν για τήρηση των πρωτοκόλλων social distancing, για υγειονομικές παραλείψεις, τη νέα ύφεση + όσα έχει στην καθημερινότητα της να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση.

Κι’ όπως ολοένα κ περισσότεροι αποδέχονται, εάν μια μέρα χάσεις 50€ στο δρόμο, θα στεναχωρηθείς περισσότερο, απ’ όσο θα χαρείς κάποια άλλη μέρα, που θα βρεις 50€ στο δρόμο.

Αυτό πρακτικά σημαίνει πως απώλεια (-) ενός πράγματος «Χ» αξίας, πονάει περισσότερο σε σχέση με τη χαρά που θα λάβει ο ίδιος άνθρωπος, αν -αντί να έχανε- κέρδιζε την ίδια αξία.

Αυτή η κοινωνική αντίδραση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα εκφραστεί κ θα χρειαστεί 2Χ θετικές ειδήσεις για να υπερκεραστεί. Πράγμα σημαντικά δύσκολο.

Είμαι αισιόδοξος πως το γνωρίζουν αυτό στην Κυβέρνηση κ πρέπει να το περάσουν κ στα ΜΜΕ, που καλλιεργούν προσδοκίες κ διαμορφώνουν την κοινωνική ψυχολογία. Αυτή η τάση, θα αντισταθμιστεί μόνο με περισσότερη διαφάνεια και λογοδοσία.

Ζούμε μια μη φυσιολογική εποχή. Και αυτό δε μπορεί φυσιολογικά να διατηρηθεί για πολύ μόνο στην οικονομία. Σύντομα θα διαχυθεί κ στην υπόλοιπη καθημερινότητα, με την εξέλιξη των πραγμάτων να είναι εξίσου απρόβλεπτη. Σ’ αυτές τις στιγμές, δεν υπάρχουν περιθώρια για ανορθολογισμούς κ μεγαλοστομίες.