Εύβοια: Ανακοίνωση κόλαφος του Εργατικού Κέντρου για τον θάνατο του εργαζομένου στο σούπερ μάρκετ

Το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας εκφράζει τη βαθιά του θλίψη και τα ειλικρινή του συλλυπητήρια προς την οικογένεια, τους οικείους και τους συναδέλφους του εργαζόμενου που έχασε χτες τη ζωή του εν ώρα εργασίας σε super market της Χαλκίδας.

Κλιμάκιο του Εργατικού Κέντρου και της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας βρέθηκε σήμερα το πρωί στο συγκεκριμένο κατάστημα για να συζητήσει με τους εργαζόμενους και να ενημερωθεί από τους υπεύθυνους.

Θεωρούμε ότι οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να ερευνήσουν σε βάθος τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο συνάδελφος έχασε τη ζωή του, χωρίς να αποκλειστεί κανένα ενδεχόμενο.

Οι πρώτες πληροφορίες οι οποίες αναφέρονται σε «παθολογικά αίτια» δε μας εφησυχάζουν. Αντίθετα, προκαλούν εξίσου την έντονη ανησυχία μας αφού τους τελευταίους τέσσερεις μήνες θρηνούμε ήδη άλλους τρεις συναδέλφους που έφυγαν από τη ζωή σε χώρους εργασίαςτης Χαλκίδας εξ’ αιτίας των λεγόμενων «παθολογικών αιτίων».

Η εντατικοποίηση της εργασίας, τα εξαντλητικά ωράρια, το άγχος να βγουν οι οικογενειακές υποχρεώσεις σε συνθήκες μεγάλης ακρίβειας και καθηλωμένων μισθών, οι πλειστηριασμοί που παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας και τόσα άλλα, συνθέτουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο αυξάνεται στο κατακόρυφο η πίεση προς τους εργαζόμενους.

Ταυτόχρονα, η διάλυση της Πρωτοβάθμιας ΦροντίδαςΥγείας που θα μπορούσε να προλαμβάνει, η έλλειψη Γιατρών Εργασίας με ουσιαστικό ρόλο πρόληψης, καθοδήγησης των εργαζομένων και καταμερισμού στην εργασία με βάση το Ιατρικό ιστορικό του καθενός, σε συνδυασμό με την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση που κατέστησε τα Νοσοκομεία «μιας νόσου» υποχρεώνοντας πρακτικά τους εργαζόμενους και το λαό να μη μπορούν να ασχοληθούν με τα υπόλοιπα προβλήματα της υγείας τους, όλα αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο για την έξαρση των θανάτων εργαζομένων από τα λεγόμενα «παθολογικά αίτια».

Επομένως, η αιτία πίσω από το μεγάλωμα της μακάβριας λίστας των εργαζομένων που χάνουν τη ζωή τους στους χώρους εργασίας, είτε από εργατικά «ατυχήματα» είτε από «παθολογικά αίτια», παραμένει η ίδια: Είναι η πολιτική που θεωρεί την προστασία της ζωής μας ως «κόστος» για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους, «κόστος» που συνθλίβεται κάτω από την ακόρεστη δίψα τους για κέρδη.

Οι εργαζόμενοι, μέσα από τα Συνδικάτα μας, πρέπει να εντείνουμε τον αγώνα μας για ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για την προστασίας της ίδιας μας της ζωής.

Γιατί οι ζωές μας δεν είναι «κόστος». Οι ζωές μας έχουν πραγματική αξία.