Ο δρόμος που έχει «παγώσει» στην Εύβοια: Γιατί δεν έγινε ποτέ

Πάνω από μισό αιώνα, οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες της Εύβοιας ακούνε για τη «νέα χάραξη» του δρόμου Χαλκίδα – Κύμη, ένα έργο που υποτίθεται πως θα βελτίωνε την καθημερινότητα και την ασφάλεια της περιοχής.

Παρά τις συνεχείς εξαγγελίες και τις επανειλημμένες μελέτες, η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη. Ο δρόμος παραμένει στενός, επικίνδυνος και ταλαιπωρημένος, ενώ οι υποσχέσεις παραμένουν κενές.

Ο επικίνδυνος δρόμος και οι υποσχέσεις

Ο δρόμος Χαλκίδα – Κύμη, ο οποίος συνδέει τη Χαλκίδα με το λιμάνι της Κύμης, παραμένει το ίδιο δύσκολος και επικίνδυνος όπως πριν από 50 χρόνια. Η διάρκεια της διαδρομής, που φτάνει ακόμα και τη μιάμιση ώρα, περνά μέσα από στενούς και επικίνδυνους δρόμους, με συχνές στροφές και περιοχές όπου οι κατολισθήσεις αποτελούν σοβαρό κίνδυνο.

Από τη μια, υπάρχει η υπόσχεση ενός σύγχρονου οδικού άξονα που θα ανακούφιζε τους πολίτες και θα έδινε ώθηση στην τοπική οικονομία, αλλά από την άλλη η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Το έργο, που συζητιέται και μελετάται εδώ και δεκαετίες, δεν έχει ξεκινήσει ποτέ, αφήνοντας τη περιοχή σε μια κατάσταση αβεβαιότητας και καθυστέρησης.

Το λιμάνι της Κύμης, το οποίο χαρακτηρίζεται λιμένας διεθνούς ενδιαφέροντος, θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική πύλη ανάπτυξης για την Εύβοια και την ευρύτερη περιοχή, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες για εμπορικές και τουριστικές δραστηριότητες. Ωστόσο, η ανεπαρκής οδική σύνδεση και οι καθημερινές δυσκολίες στις μετακινήσεις εμποδίζουν την αξιοποίηση αυτής της δυναμικής.

Η «νέα χάραξη» παραμένει μια υπόσχεση που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Η τοπική κοινωνία γνωρίζει πολύ καλά ότι οι εξαγγελίες επαναλαμβάνονται, οι μελέτες ανανεώνονται, όμως τα μηχανήματα δεν έχουν φτάσει ποτέ στο σημείο του έργου.

Ένας δρόμος που δεν άλλαξε ποτέ – Ταλαιπωρία για τους οδηγούς

Για τους κατοίκους της Εύβοιας, ο δρόμος Χαλκίδα – Κύμη αποτελεί καθημερινό βαρύ φορτίο. Η ταλαιπωρία είναι συχνή, ενώ η ανασφάλεια για τα ατυχήματα είναι μια διαρκής απειλή. Η αναμονή για την ολοκλήρωση του έργου έχει φτάσει στο όριο της υπομονής τους, ενώ τα χρόνια περνούν και η ανάγκη για μια ασφαλή και σύγχρονη σύνδεση γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.

Με τις υποσχέσεις για τον «νέο» δρόμο να παραμένουν κενές περιεχομένου, η Εύβοια παραμένει εγκλωβισμένη σε μια κατάσταση στασιμότητας. Ενώ οι εξαγγελίες επαναλαμβάνονται και οι μελέτες ανανεώνονται, η πραγματικότητα παραμένει η ίδια: οι κάτοικοι περιμένουν, αλλά τα μηχανήματα και οι μπουλντόζες δεν έχουν φτάσει ποτέ στην περιοχή.

Η «νέα χάραξη» του δρόμου Χαλκίδα – Κύμη παραμένει μια φαντασίωση στα χαρτιά, ενώ η καθημερινότητα των ανθρώπων συνεχίζει να είναι επικίνδυνη και εξαντλητική.