Πτώση Canadair στην Κάρυστο: Την Παρασκευή το ύστατο χαίρε στον Σμηναγό Χρήστο Μουλά

Το τελευταίο «αντίο» στον κυβερνήτη του μοιραίου Canadair που συνετρίβη στην Κάρυστο, τον Σμηναγό Χρήστο Μουλά, που έχασε τη ζωή μαζί με τον  Ανθυποσμηναγό, Περικλή Στεφανίδη στην προσπάθειά τους να σβήσουν τη φωτιά που έκαιγε στην περιοχή, θα πουν αύριο Παρασκευή (28.7.2023) στα Χανιά η οικογένεια, η σύζυγος, συγγενείς και φίλοι.

Η κηδεία του κυβερνήτη του μοιραίου Canadair που έπεσε στην Κάρυστο θα πραγματοποιηθεί στο Γαβαλοχώρι Αποκόρωνα Χανίων, στον Ιερό Ναό Αγίων Σεργίου και Βάκχου, την Παρασκευή στις 11:00 το πρωί.

Ο κυβερνήτης του Canadair που συνετρίβη στην Κάρυστο, πέρασε τα παιδικά του στο Γαβαλοχώρι Αποκόρωνα Χανίων. Εκεί είναι το πατρικό του σπίτι και η επιχείρηση που είχε με την οικογένειά του. Εκεί δυστυχώς θα είναι και ο τόπος που θα αναπαυθεί για πάντα.

«Δεν υπήρχε ούτε χρόνος ούτε χώρος ελιγμών – Δεν έχουν σύστημα εκτίναξης τα αεροπλάνα αυτά»

Λεπτομέρειες σχετικά με το τι μπορεί να έχει συμβεί με την πτώση του καναντέρ στην Κάρυστο έδωσε ο Φαίδων Καραϊωσηφίδης, αεροναυπηγός και εκδότης του περιοδικού ΠΤΗΣΗ, μιλώντας στην ΕΡΤ πριν ακόμη επιβεβαιωθεί ο θάνατος των δύο ιπτάμενων.

Τόνισε ότι τα συγκεκριμένα αεροπλάνα (CL-215) δεν έχουν σύστημα εκτίναξης ή διαφυγής και ότι η καλύτερη ελπίδα που έχουν οι χειριστές σε περίπτωση που συμβεί κάτι, είναι να επιχειρήσουν αναγκαστική προσγείωση έστω και σε ανώμαλο έδαφος, όπως συνέβη το 2015 στη Λακωνία και το 2016 στα Δερβενοχώρια.

«Από κει και ύστερα δεν υπήρχε ούτε χρόνος αλλά κυρίως ούτε χώρος ελιγμών (…) Και αμέσως μετά τη ρίψη, επειδή το αεροπλάνο ελαφρώνει, εκτινάσσεται στον αέρα και λαμβάνεται κι αυτό υπόψη για το πώς μπορεί να ακολουθήσει μετά η τροχιά του ιπτάμενου μέσου» είπε.

«Είναι θέμα εμπειρίας και συνθηκών»

Όσον αφορά το πώς αποφασίζεται το ύψος από το οποίο θα γίνει η ρίψη απάντησε ότι η εκπαίδευση των πιλότων γίνεται με βάση προδιαγραφές. Δηλαδή υπάρχει ένα σημείο εισόδου στην περιοχή της φωτιάς και ένα υπολογιζόμενο σημείο εξόδου. Πριν γίνει η ρίψη, τα καναντέρ περνάνε από πάνω και κάνουν επιθεώρηση του χώρου, ιδιαίτερα αν είναι η πρώτη φορά η πρώτη ρίψη της ημέρας μετά την υδροληψία.

«Είναι θέμα εμπειρίας, είναι θέμα συνθηκών και βέβαια όλα γίνονται με γνώμονα την ασφάλεια. Είναι απόφαση του πιλότου μέχρι τι βάθος θα κατέβει για να κάνει τη ρίψη, χωρίς να υπάρχει κάποιο σύστημα ή κάποιο άλλο βοήθημα, δυστυχώς» κατέληξε.

«Το αεροσκάφος πέταξε πάρα πολύ χαμηλά, το δεξί φτερό προσέκρουσε πάνω σε δέντρα»

«Δεν είχαν κανένα περιθώριο ζωής οι πιλότοι μετά την αποκόλληση του πλωτήρα από το αεροσκάφος» είπε, από την πλευρά του στην EΡΤ, ο Παντελής Φραγκούλης, πιλότος και εμπειρογνώμονας αεροπορικών ατυχημάτων.

«Το αεροσκάφος πέταξε πάρα πολύ χαμηλά προκειμένου να στοχεύσει ακριβώς στη φωτιά. Το δεξί φτερό προσέκρουσε πάνω σε δέντρα, αποκολλήθηκε ο πλωτήρας, μειώθηκε πάρα πολύ η ταχύτητα του αεροπλάνου γιατί ήταν πάνω σε στροφή. Δεν είχε την ταχύτητα να σηκωθεί. Από την στιγμή που χτύπησε ήταν σε στροφή και δεν υπήρχε κανένα περιθώριο σωτηρίας του αεροσκάφους και του πληρώματος».

Ο Παντελής Φραγκούλης υπογράμμισε ότι «οι πιλότοι βρίσκονται σε “πόλεμο” με τη φωτιά. Οι φωτιές πρέπει να προλαμβάνονται στον πρώτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης. Όταν ξεφεύγει η φωτιά και μπούμε σε αυτόν τον “πόλεμο” δηλαδή τα αεροσκάφη να είναι παντού και να σβήνουν τις φωτιές παντού, το προσωπικό κουράζεται. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση προκειμένου να διαχειριστούμε τόσο πολύ δύσκολες καταστάσεις».

Όσο για το συγκεκριμένο αεροπλάνο είπε ότι δεν είχε απολύτως τίποτα αλλά βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. «Είναι δύσκολες οι συνθήκες που πετούν τα αεροπλάνα. Αυτό πρέπει να πούμε και μόνο».

«Όλη την περίοδο, πλην της καλοκαιρινής, οι χειριστές εκπαιδεύονται να κάνουν αυτό το πράγμα και το έχουνε κάνει πάρα πολλές ώρες. Αυτοί οι χειριστές δυστυχώς έτυχαν σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση, μία φωτιά η οποία ήταν σε ένα πολύ δύσκολο σημείο».

«Αδύνατον να “βγει ξανά” στην επιφάνεια το Canadair – Υπεράνθρωπο αυτό που κάνουν οι πιλότοι»

Για την πτώση του πυροσβεστικού αεροπλάνου, μίλησε νωρίτερα στην «Καθημερινή» ο κυβερνήτης Πολιτικής Αεροπορίας και Πρόεδρος Eνωσης Χειριστών Πολιτικής Αεροπορίας Γρηγορής Κωνσταντέλλος.

Είναι μια από τις πολλές πτήσεις που εκτελούν τα πυροσβεστικά αεροσκάφη σε πολύ χαμηλό ύψος για να μπορέσουν να κάνουν αποτελεσματικές κατασβέσεις. Το συγκεκριμένο σκάφος πέταξε περίπου στα 30 με 40 πόδια πάνω από τη φωτιά. Εκτέλεσε μια άκρως επιτυχημένη ρίψη, σε πολύ δύσβατη περιοχή, όπου αφενός οι καταβατικοί άνεμοι, αφετέρου τα ανοδικά θερμικά ρεύματα της φωτιάς, δημιούργησαν πεδίο ισχυρότατων αναταράξεων.

Στη φάση της αποχώρησης μετά τη ρίψη του νερού, ο δεξιός πλωτήρας που βρίσκεται κοντά στο ακροπτερύγιο του Canadair προσέκρουσε στην οροφή μεγάλου δέντρου, αποκολλήθηκε και δημιούργησε μια πολύ δύσκολη κατάσταση στο αεροσκάφος, το οποίο προφανώς έχασε μεγάλο μέρος των αεροδυναμικών του χαρακτηριστικών.

Το αεροσκάφος μπήκε σε μια μια συνεχόμενη δεξιά κλίση κι έφτασε σχεδόν τις 110 μοίρες, μπαίνοντας σε απώλεια στήριξης λόγω της θέσης και στάσης του αεροσκάφους. Ηταν αδύνατον να «βγει ξανά» στην επιφάνεια σε τόσο μικρό ύψος.

Εν τέλει το αεροσκάφος κατέπεσε σε γειτονική εδαφική ρηγμάτωση. Αυτό που κάνουν οι συγκεκριμένοι πιλότοι είναι υπεράνθρωπο. Ο κίνδυνος ατυχήματος βρίσκεται μέσα και δίπλα σε κάθε ρίψη ύδατος όπως επίσης και σε κάθε προσθαλάσσωση και αποθαλάσσωση. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τον απόλυτο σεβασμό του συνόλου της αεροπορίας.