Απόφαση δικαστηρίου για την σίτιση αδέσποτων ζώων και για την παρακώλυση

Η υπ αριθμ απόφαση 4721/2019 Απόφαση του Αυτόφωρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών αναγνωρίζει το δικαίωμα σίτισης και πότισης και αναφέρει ότι η παρακώλυση και η απόπειρα δηλητηρίασης ζώων, τιμωρείται αυστηρά.

Το δικαίωμα των πολιτών να ποτίζουν και να σιτίζουν τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς κατοχυρώνεται στη παρ. 10 αρ. 9 ν. 4039/2012, αναγνωρίζεται από τα δικαστήρια και απαγορεύεται να εμποδίζεται.
Σε κάθε περίπτωση τα δικαστήρια αναγνωρίζοντας το σεβασμό στην ύπαρξη της ίδιας της ζωής των αδέσποτων και την ανάγκη συντήρησης τους. ξεκίνησαν να τιμωρούν τις αντιφιλοζωικές πρακτικές που στερούν νερό και φαγητό στα ζώα, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους και εκφοβίζουν τους φιλόζωους.

Στην εν λόγω υπόθεση αντιφιλόζωος άνδρας που έκανε συστηματικό πόλεμο σε μία φιλόζωη κυρία που έβαζε νερό και φαγητό για τα ζώα (άδειαζε τα μπολ, τα πετούσε, έριχνε μέσα αποτσίγαρα, ακαθαρσίες, έδιωχνε τα σκυλιά) αποφάσισε στις 29.10.2019 να ρίξει καθαριστικό υγρό τύπου χλωρίνης, στο νερό τους με σκοπό να τα δηλητηριάσει.
Για τη πράξη του αυτή, απόπειρα δηλητηρίασης και δηλαδή απόπειρα κακοποίησης όπως δέχθηκε το δικαστήριο τιμωρήθηκε με 6 μήνες φυλάκιση.

Σε επικοινωνία μαζί μου για την υπόθεση αυτή ήλθε ο καταγγέλλων και συνταξιούχος δικηγόρος η δε ΖΕΗΛ ανέλαβε την παράσταση πολιτικής αγωγής με Δικηγόρο την κα Νίκη Τηλιακού και έτσι είχαμε την συγκεκριμένη απόφαση.

Συμπληρωματικά προς την απόφαση αυτή μπορείτε να χρησιμοποιείτε την ομιλία του Πρωτοδίκη Θεσσαλονίκης κου Τριανταφυλλίδη σε ημερίδα της ΠΦΠΟ στην Θεσσαλονίκη το 2016 όπου μεταξύ άλλων αναφέρει.

“δεν υπάρχει φυσικά νομική υποχρέωση των πολιτών να προσφέρουν τροφή. Υπάρχει, όμως, δικαίωμα κάθε πολίτη προς αυτό, και υπό περιστάσεις η απομάκρυνση της τροφής μπορεί να θεωρηθεί παθητική κακοποίηση, ειδικά όταν το ζώο δεν απομακρύνεται από την περιοχή, ο οποίος είναι συνήθως και ο σκοπός όλων αυτών που παίρνουν την τροφή, είτε με την κλοπή της, είτε με την απομάκρυνσή της από το σημείο σίτισης σε άλλο απομακρυσμένο σημείο, ή συνηθέστερα σε κλειστούς κάδους απορριμμάτων. Και επί μέρες, έτσι, ή επί βδομάδες, παραμένει το ζώο χωρίς τροφή εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς. Αυτή είναι και η πιο συχνή μορφή παθητικής κακοποίησης, όμως σπάνια θα φτάσει στα ακροατήρια των δικαστηρίων. Τονίζεται, βέβαια, ότι όσοι προσφέρουν τροφή και νερό σε αδέσποτα, θα πρέπει να τηρούν τους κανόνες καθαριότητας, διαφορετικά μπορεί να ζητηθούν ευθύνες για πταισματικές παραβάσεις, παραδείγματος χάριν για ρύπανση κλπ “