Στη σύνταξη χωρίς «έξοδο» για την αύξηση του… μισθού: Τι σημαίνει αυτό

Από ρεκόρ σε ρεκόρ οδεύουν κάθε χρόνο οι αιτήσεις συνταξιοδότησης στον ΕΦΚΑ.

Πέρυσι ξεπέρασαν τις 203.000 αιτήσεις, ενώ αντίστοιχο αριθμό αναμένουν αρμόδιοι και φέτος. Στις αιτίες της μαζικής φυγής είναι οι φόβοι για επιδείνωση των όρων και προϋποθέσεων. Ιδίως από το 2027 και μετά που θα αναπροσαρμοστούν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης με βάση το προσδόκιμο ζωής. Τα έτη ζωής στο 65ο έτος της ηλικίας…

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, από το 2010 και μετά, οι ασφαλισμένοι βγαίνουν μαζικά στη σύνταξη προκειμένου να «διασώσουν» τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα. Ωστόσο, οι περικοπές αφορούσαν και τις ήδη καταβαλλόμενες αποδοχές. Το μόνο που δεν αλλάζει… αναδρομικά είναι τα όρια ηλικίας όταν πρόκειται για κατοχυρωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα…

Παράλληλα, κατά τα πρώτα χρόνια των Μνημονίων (2010-15) ήταν επιλογή των κυβερνήσεων η πρόωρη συνταξιοδότηση προκειμένου να μειωθεί ανώδυνα (χωρίς απολύσεις), ο δημόσιος τομέας (αριθμός υπαλλήλων). Κάτι που είχε τεθεί σαν στόχος… επιτυχίας του προγράμματος.

Άλλος ένας οικονομικός στόχος της τρόικας των δανειστών που επέφερε μεγάλη αποδιοργάνωση των κοινωνικών δομών, ενώ αποσταθεροποίηση την ασφάλεια των υπηρεσιών του δημοσίου. Χωρίς, από την άλλη, να βελτιώσει τις κρατικές δαπάνες.

Να σημειωθεί ότι στους δημοσίους υπαλλήλους δόθηκε η ευχέρεια να βγαίνουν στη σύνταξη ακόμη και στην ηλικία των 52 ετών με ανήλικο τέκνο (άνδρες από το 2011 και μετά). Ακόμη και με 25 έτη ασφάλισης, εκ των οποίων ακόμη και 4 έως 12 πλασματικά έτη!

Έτσι το (μισθολογικό) κόστος συνέχισε να το πληρώνει το δημόσιο μέσω της φορολογίας (επιδότηση του Ασφαλιστικού). Και απλώς έμενε στον φορολογούμενο η αποδιάρθρωση του κρατικού τομέα…

Τέσσερις λόγοι

Στην παρούσα συγκυρία οι ασφαλισμένοι συνταξιοδοτούνται μαζικά για τέσσερις, κυρίως, λόγους:

1. Τις χαμηλές αποδοχές από το 2010 και μετά, κάτι που μειώνει τον μέσο όρο των αποδοχών (συντάξιμος μισθός) από το 2002 και μετά, χρονικό διάστημα που οι αποδοχές λαμβάνονται υπόψη στον υπολογισμό της σύνταξης. Άρα συνταξιοδοτούνται προκειμένου να μην μειωθούν οι τελικές αποδοχές της σύνταξης από την… συνέχιση της εργασίας.
2. Την μείωση του τζίρου στους ελεύθερους επαγγελματίες, πολλοί εκ των οποίων λειτουργούν τα μαγαζιά εξ ανάγκης μέχρι να πάρουν σύνταξη. Και αυτό καθώς η πελατεία έχει μετακινηθεί/συγκεντρωθεί στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ή τις αγορές εξ αποστάσεως (ειδικά μέσα στην πανδημία).
3. Την μην ανταποδοτική ασφάλιση μετά το 40ό έτος της ασφάλισης καθώς το ποσοστό αναπλήρωσης πάνω από αυτό το όριο αυξάνει κατά 0,5% το χρόνο, ενώ από το 35ο μέχρι και το 40ό κατά 2,55%…
4.  Απλώς γιατί… μπορούν και, παράλληλα, έτσι θα βελτιώσουν τις αποδοχές τους. Από τις αρχές του 2024 δεν ισχύει κανένα πέναλτι για την εργασία των συνταξιούχων, με αποτέλεσμα πολλοί ασφαλισμένοι να καταθέτουν αίτηση για συνταξιοδότηση και να συνεχίζουν να εργάζονται σαν μισθωτοί. Χωρίς καμία επίπτωση. Μάλιστα, τα πρόσθετα ασφάλιστρα θα αυξήσουν τη σύνταξη κατά 7,5 ευρώ για κάθε χρόνο απασχόλησης, για κάθε 1.000ρικο αποδοχών…

Για δε τους συνταξιούχους που απασχολούνται στο δημόσιο τομέα, καταργήθηκε η πρόβλεψη του Ελεγκτικού Συνεδρίου για αμοιβή με τον εισαγωγικό μισθό. Συνεχίζουν να λαμβάνουν κανονικά τα χρονοεπιδόματα, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν συμπληρώσει το 62ο έτος της ηλικίας. Για τους νεώτερους αναστέλλεται η καταβολή της σύνταξης.

Για δε τους ελεύθερους επαγγελματίες το κόστος περιορίζεται σε περίπου 82 ευρώ το μήνα σαν επιπλέον εισφορά κύριας σύνταξης…

Τι πρέπει να κάνει

Ωστόσο, και επειδή με τη συνέχιση της απασχόλησης ένας συνταξιούχος δεν μπορεί να μεταβεί από το καθεστώς της μειωμένης σύνταξης στην πλήρη, καλόν είναι οι ασφαλισμένοι να καταθέσουν αίτηση στο 62 έτος. Ως προς τα έτη ασφάλισης, αυτά μπορούν να συμπληρωθούν με 7 πλασματικά χρόνια. Το δε κόστος μπορούν να το αποπληρώσουν ακόμη και εντός 5ετίας με παρακράτηση από τη σύνταξη. Άρα, η προϋποθέσεις εξαντλούνται στα 33 έτη ασφάλισης και το 62ο έτος.

Και μετά, σαν συνταξιούχοι, μπορούν να εργάζονται/απασχολουνται και έτσι να έχουν σαν μηνιαία αύξηση μια ολόκληρη σύνταξη. Όχι κι άσχημα…

ΙΕΙDISEIS