“Σπάμε τις αλυσίδες της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας”
Χτίζουμε “ασπίδα προστασίας” απέναντι στη βία κάθε μορφής σε βάρος των γυναικών μέσα από την κοινή αγωνιστική μας δράση, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη!
Κυριακή 7 Μάρτη 4.30μμ. – Παλιά γέφυρα Χαλκίδας
Συγκέντρωση – Πικετοφορία
Η φετινή Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, σχεδόν ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας, βρίσκει τις εργατοϋπαλλήλους, τις αυτοαπασχολούμενες, τις άνεργες, τις φοιτήτριες, όλο το λαό μας αντιμέτωπους με την ανασφάλεια, τα αδιέξοδα που γέννησαν η κατάρρευση των δημόσιων συστημάτων Υγείας και η εξάπλωση της πανδημίας στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο, και μαζί με όλα τα παραπάνω με την αύξηση των περιστατικών βίας απέναντι στις γυναίκες σε συνθήκες εγκλεισμού των πόλεων, της κοινωνικής ζωής λόγω πανδημίας.
Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τα θύματα που βρήκαν το θάρρος να καταγγείλουν και να αποκαλύψουν νέα ή παλιότερα περιστατικά βίας σε βάρος των γυναικώνκαι ανήλικων παιδιών.
Θερμοκήπιο για τα αποκρουστικά περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης είναι οι οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις και καταναγκασμοί, που δεσμεύουν τα όνειρα, την πορεία μιας γυναίκας, ενός νέου ανθρώπου στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στον Αθλητισμό, στον Πολιτισμό.
Δυναμώνουμε τη “φωνή” μας:
1. Για την επίθεση της εργοδοσίας στους εργασιακούς χώρους. Χιλιάδες γυναίκες βρίσκονται σε καθεστώς αναστολής, απολύθηκαν κτλ. Άλλες εργαζόμενες δουλεύουν με τηλεργασία, χωρίς ωράριο και με παιδιά στην αγκαλιά. Η εντατικοποίηση χτυπάει κόκκινο και οι εργαζόμενες υποφέρουν από πληθώρα επαγγελματικών ασθενειών. Στον κλάδο τροφίμων και ποτών που εργάζονται πολλές γυναίκες είναι ιδιαίτερα τα προβλήματα από τις συνθήκες εργασίας όπως στα πτηνοσφαγεία που αντιμετωπίζουν μυοσκελετικά προβλήματα που επιβαρύνονται από την ορθοστασία και τις χαμηλές θερμοκρασίες. Σχεδόν όλες έχουν κάνει εγχειρήσεις (τενοντίτιδες κτλ) κυρίως στα χέρια, ενώ πρόβλημα αντιμετωπίζουν και όταν αποφασίζουν να κάνουν παιδιά καθώς οι συνθήκες δεν επιτρέπουν μια φυσιολογική εξέλιξη θέτοντάς τες μπροστά το δίλημμα αν θα συνεχίσουν να δουλεύουν ή αν θα κάνουν οικογένεια. Πολλά είναι και τα ιδιαίτερα προβλήματα των πολλών γυναικών που εργάζονται στο εμπόριο όπως τα σούπερ μάρκετ.
2. Για την κατάσταση στην Υγεία,στο Νοσοκομείο Χαλκίδας, τις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με ένα δημόσιο σύστημα υποστελεχωμένο που κινδυνεύει να γίνει μιας νόσου, στο οποίο οι υγειονομικοί – άνδρες και γυναίκες – δίνουν τη μάχη χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας και εξοπλισμό. Που δουλεύουν χωρίς ρεπό, μετακινούνται από τη μια δομή στην άλλη, ακόμα στην άλλη άκρη του νομού για να καλύψουν τα αμέτρητα κενά.
3. Για τη μετατροπή των χώρων δουλειάς σε χώρους διασποράς του ιού, λόγω της έλλειψης των αναγκαίων μέτρων προστασίας με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας.
4. Για την ανασφάλεια των χρεών, των απλήρωτων λογαριασμών και με την αγωνία των πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας για τους αυτοαπασχολούμενους/ες.
5. Για την επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών μας, που τόσους μήνες βρίσκονται πίσω από την οθόνη της τηλεκπαίδευσης, ενώ σχολεία και σχολές παραμένουν “ανοχύρωτα”.
Δεν θα μας κλείσουν το στόμα με την αστυνομία και την τρομοκρατία!
Ετοιμάζουν νέα μέτραγια να μας εκμεταλλεύονται πιο άγρια οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Για να δουλεύουμε 10ωρα και την Κυριακή, να “αμειβόμαστε” με ρεπό, χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με 200 ευρώ κατώτερο μισθό. Ετοιμάζονται να χτυπήσουν τη συμμετοχή στα εργατικά σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία, τη συνδικαλιστική δράση, το δικαίωμα των διαδηλώσεων, την ενεργή συμμετοχή και έκφραση γνώμης με κώδικες δεοντολογίας και κανονισμούς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνήσεις δεν υπολογίζουν τις ζωές μας. Εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Το είδαμε ολοζώντανα μέσα στην πανδημία.
Απέναντι στην εργοδοτική και κρατική βία δίνουμε βροντερή απάντηση με τους μαζικούς, μαχητικούς αγώνες μας, διεκδικούμε:
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία συμβουλευτικών κέντρων, ξενώνων για την πρόληψη και την προστασία των γυναικών από τη βία με άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.
• Κατάργηση πλειστηριασμών και κατασχέσεων για την εργατική – λαϊκή οικογένεια. Απαλλαγή των εργαζομένων από χρέη για ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, ενοίκιο, τηλέφωνο, internet για όλο το διάστημα της καραντίνας και για όσο διαρκούν τα έκτακτα μέτρα. Καμία μείωση μισθού, καμία απώλεια του εισοδήματος των εργαζομένων. Να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κοινωνική Ασφάλιση για όλους κι όλες, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
• Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης. Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ. Επίδομα άδειας μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό στο ύψος του βασικού μισθού. Απαλλαγή από τις ασφαλιστικές εισφορές για ένα χρόνο μετά τον τοκετό.
• Γενναία κρατική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Μαζικός και δωρεάν εμβολιασμός για όλο το λαό.
• Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, προστασίας του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας. Να στελεχωθούν άμεσα οι αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες του κράτους και να διενεργηθούν έλεγχοι σε όλους τους χώρους δουλειάς. Ασφαλή μεταφορά των εργαζομένων με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, με πύκνωση των δρομολογίων.
• Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο εργασίας. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις “ελαστικές” εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής αργίας! Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας. Οι εργαζόμενοι γονείς που βρίσκονται σε καθεστώς τηλεργασίας να δικαιούνται άδειες ειδικού σκοπού.
• Μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, 15 μαθητές ανά τμήμα, μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, προσωπικού καθαριότητας, βοηθητικού προσωπικού. Να παρθεί πίσω το απαράδεκτο νομοσχέδιο των Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη. Να ανοίξουν οι σχολές για το εαρινό εξάμηνο.
ΣΠΑΜΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΔΡΟΜΟΥ – ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΑΓΩΝΑ
