Συγκλονιστική μαρτυρία φοιτητή στην Εξεταστική για τα Τέμπη: «Kαιγόμουν από τις λαμαρίνες»

Συγκλονίζει με τη μαρτυρία του φοιτητής του Εμπορικού Ναυτικού, ο οποίος ήταν στη μοιραία αμαξοστοιχία των Τεμπών και ο οποίος περιέγραψε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής όσα έζησε εκείνο το μοιραίο βράδυ.

Τα πρώτα λεπτά της σύγκρουσης

«Σηκώθηκα γρήγορα γιατί καιγόμουν από τις λαμαρίνες. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική και τα τζάμια ραγισμένα. Μαζί με ένα άλλο παιδί βγήκαμε έξω και πήραμε ανάσες, και ξεκίνησα να βοηθήσω άλλους που ήταν μέσα στο τρένο. Ίσως 50 άτομα να ήταν μέσα», περιέγραψε αρχικά, για τα πρώτα λεπτά μετά την μοιραία σύγκρουση ο 21χρονος.

Μεταξύ άλλων, ανέφερε για τη μοιραία βραδιά, μέσα στο τρένο:

«Μόλις είχα γυρίσει από το κυλικείο και είχα καθίσει, μετά έγινε η πρόσκρουση. Έκλεισαν όλα τα φώτα, το μόνο φως που υπήρχε ήταν από τους σπινθήρες και τις φωτιές. Κάποιοι χρησιμοποιούσαν τον φακό των κινητών τους για να έχουν φως. Συνειδητοποιήσαμε πώς ήμασταν αναποδογυρισμένοι.

Φως στο χώρο, υπήρχε μόνο από τη φωτιά. Κατά τις πρώτες μου κινήσεις, έσπευσα να δω σε τι κατάσταση βρίσκομαι – δεν λιποθύμησα, είχα τις αισθήσεις μου. Είδα πώς μπορώ να επιβιώσω και μετά να βοηθήσω άλλα άτομα. Χρειαζόταν να σκαρφαλώσεις στα παράθυρα για να βγεις έξω. Ορισμένοι τραυματιστήκαμε για να πεταχτούμε έξω από το τρένο».

Ο 21χρονος έσωσε μαζί με άλλα άτομα περίπου 10 ανθρώπους.

«Άργησαν οι διασώστες να έρθουν»
Σύμφωνα με τις περιγραφές του, μετά το δυστύχημα «το μόνο σχέδιο ήταν να πηδήξουμε από ίσιωμα 4 μέτρων να γλιτώσουμε από τη δηλητηρίαση από το διοξείδιο και από τη φωτιά. Ήμουν εκεί πάνω από 20 λεπτά αλλά δεν είχα αίσθηση του χρόνου. Ο πραγματογνώμονας μου το είπε στο περίπου. Έβλεπα συνεπιβάτες στο πιο πίσω βαγόνι και πιο πίσω κουπέ να καλούν τηλέφωνα οι ίδιοι. Δεν ξέρω ποιος κάλεσε τις Αρχές. Εγώ κινητό δεν είχα, χάθηκε.

Άργησαν πολύ να κατέβουν κάτω στο χωράφι οι διασώστες. Εκεί είχε πολλούς εγκαυματίες που είχαν εκτοξευθεί από τη σύγκρουση. Έκατσα έξω αρκετή ώρα μέχρι τα τελευταία ασθενοφόρα, θυμάμαι άργησαν να κατέβουν κάτω. Καθυστερήσανε τους μπροστά που η κατάσταση ήταν πολύ σοβαρή. Άργησαν πολύ.

Κάποιοι ήταν ελαφρώς εγκλωβισμένοι ή τραυματισμένοι και ανήμποροι να σκαρφαλώσουν στο παράθυρο για να πηδήξουν από το τρένο. Τραυματιστήκαμε πολλοί στην πτώση στην προσπάθεια να βγούμε και πέσαμε πάνω σε σίδερα».

«Πολλοί δεν έχουν συνέλθει ακόμα από το δυστύχημα»
Για το πώς είναι σήμερα ψυχολογικά και το εάν δέχτηκε βοήθεια, ο νεαρός ανέφερε: «Ήμουν σε σοκ ειδικά τον πρώτο μήνα. Δεν έχω ακόμα συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει. Είναι σαν όνειρο. Ξύπνησα με μώλωπες. Πολλοί παθόντες ακόμα δεν έχουν συνέλθει. Ακόμα έχουν ψυχιατρική βοήθεια άτομα για να είναι καλά».