Τα νεότερα για τον 13ο-14ο μισθό: Αυτές είναι οι δικαστικές εξελίξεις

Η (πρώτη) απόφαση του Μισθοδικείου που δεν «δίνει» 13ο και 14ο μισθό στους Δικαστικούς, αποτελεί ουσιαστικά το τέλος μιας μακράς ιστορίας δικαστικών αποφάσεων για τη βελτίωση της θέσης εργαζομένων και συνταξιούχων.

Η σκυτάλη, φυσιολογικά, περνά στους κοινωνικούς αγώνες, τις τεκμηριωμένες διεκδικήσεις, την (πραγματική) πολιτική…

Η προαναφερθείσα απόφαση, ουσιαστικά, αποτελεί δυσοίωνο μήνυμα για την εν αναμονή κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας (πρότυπη δίκη) σε άλλη προσφυγή της ΑΔΕΔΥ για τα Δώρα (13ο και 14ο μισθό) σε όλους τους δημοσίους υπαλλήλους.

Εάν όντως με την απόφαση του Μισθοδικείου έχουμε την σταθερή απομάκρυνση των δικαστών από τα οικονομικά των πολιτών και τις πληρωμές του κράτους, τότε αντίστοιχη (αρνητική) τύχη θα έχουν και οι μαζικές αγωγές των συνταξιούχων για τα Δώρα, αγωγές που καλούνται να καταθέσουν από «εξειδικευμένα» δικηγορικά γραφεία. Με το αζημίωτο βεβαίως…

Η υπόθεση των δικαστικών προσφυγών, διαδικασία η οποία είχε χαρακτηριστεί τις προηγούμενες δεκαετίες και σαν «δικαστικοί αγώνες», αναμφίβολα είχε βοηθήσει, σε ορισμένες περιπτώσεις, στη λείανση ακραίων νομοθετικών πρωτοβουλιών.

Όπως συνέβη εν μέρει με τα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου 3487/16 (Κατρούγκαλου), τα οποία ήταν εξευτελιστικά χαμηλά, ειδικά για πάνω από 35 έτη ασφάλισης. Ή τις περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, οι οποίες όμως ουδέποτε διορθώθηκαν από την κυβέρνηση. Παρακούοντας ουσιαστικά την απόφαση του ΣτΕ.

Επίσης, η πρόβλεψη για την απόδοση της 13ης και 14ης σύνταξης του 11μηνου Ιούλιος 2015-Μάιος 2016 (σ.σ. 800 ευρώ στο σύνολο). Καίτοι οι συνταξιούχοι δικαιώθηκαν από το Συμβούλιο της Επικρατείας, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν απέδωσε τα Δώρα αλλά, αντιθέτως, περιέπαιξε τους συνταξιούχους καθησυχάζοντάς τους ότι δεν είναι ανάγκη και προσφύγουν με αγωγές στα δικαστήρια και ότι δήθεν θα αποδοθούν σε όλους…

Ο νόμος Βρούτση (ν.4670/2020) που ακολούθησε ήταν επιβεβαιωτικός του κυβερνητικού εμπαιγμού. Όχι μόνο δεν δόθηκαν τα αναδρομικά, αλλά έκλεισε και ο δρόμος της δικαστικής διεκδίκησης.

Αποτέλεσμα: Από τα 2,5 εκατ. των δικαιούχων, μόνο οι 330.000 πρόλαβαν να προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Αυτοί θα λάβουν τα αναδρομικά του 11μηνου μετά από μακρές δικαστικές περιπέτειες και υψηλή δαπάνη ως προς τα δικαστικά έξοδα…

Το κόλπο των… Μελετών

Η στροφή της δικαιοσύνης προς την… κυβερνητική εισοδηματική πολιτική δεν είναι της παρούσης περιόδου. Ανατρέχει από το 2016 και το νόμο Κατρούγκαλου.

Τότε που με την κατάθεση του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό, μετέπειτα νόμο 4387/16 (νόμο Κατρούγκαλου), εφευρέθηκε η τακτική της παράλληλης εκπόνησης «Ειδικών Οικονομικών Μελετών» ως προς την επάρκεια των παροχών του Ασφαλιστικού Συστήματος. Αυτή η τακτική έναντι των δικαστηρίων απέδωσε.

Γιατί μέχρι τότε το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο είχε το επιχείρημα ότι οι περικοπές ή μειώσεις γινόταν χωρίς μελέτες. Τόσο ως προς την επάρκεια των εναπομεινασών αποδοχών όσο και για την ευστάθεια του συστήματος (βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού). Και διόρθωνε πολλούς νόμους,,,

‘Έτσι, βγήκαν αντισυνταγματικές ορισμένες μειώσεις του α’ και β’ Μνημονίου, με το επιχείρημα (ΣτΕ) ότι δεν υπήρχαν αναλογιστικές μελέτες ως προς τις επιπτώσεις στους συνταξιούχους αλλά, συνταγματικές στη συνέχεια οι ακόμη μεγαλύτερες περικοπές που έφερε ο νόμος Κατρούγκαλου. Απλώς και μόνο με τη δικαιολογία ότι υπήρχαν (απλές) οικονομικές μελέτες περί επάρκειας(;) των συντάξεων…

Παράλληλα και ως προς τη 13^η και 14^η σύνταξη, με τον ίδιο νόμο (4387/16), τα Δώρα συνυπολογίστηκαν στις συνολικές συντάξιμες αποδοχές (σ.σ. για όσο υπήρχαν, για όσους υπάρχουν ακόμη). Κοντολογίς, οι μηνιαίες αποδοχές πολλαπλασιάζονται επί 14 ώστε να προκύψουν οι ετήσιες συντάξιμες αποδοχές επί των οποίων εφαρμόζονται τα ποσοστά αναπλήρωσης…

Τα προβλήματα

Κατ αυτόν τον τρόπο το κύριο πρόβλημα των συντάξεων είναι οι χαμηλές αποδοχές των εν ενεργεία, τα αυθαίρετα και αναποτελεσματικά ποσοστά αναπλήρωσης που οδηγούν σε συντάξεις πείνας, ακόμη και κατά του 50% του τελευταίου μισθού.

Πέραν αυτού, υπάρχουν ακόμη τεράστιες αδικίες που επιβάλλεται να διορθωθούν. Με βάση το διεκδικητικό πλαίσιο της Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας (ΑΓΣΣΕ), οι συνταξιούχοι έχουν σαν αιτήματα:

• Τις ανάλογες του πληθωρισμού αυξήσεις και την πρόβλεψη για απόδοση μέρους του ΑΕΠ ως συμμετοχή των συνταξιούχων στο εθνικό προϊόν.
• Τον περιορισμό της δεύτερης φορολογίας μέσω της Εισφοράς «Αλληλεγγύης» Συνταξιούχου (ΕΑΣ) που οδηγεί σε αφαίρεση πάνω από 650 εκ. ευρώ από τους συνταξιούχους, όταν το κόστος για τις φετινές αυξήσεις ανήλθε στα 400 εκ. ευρώ!
• Την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και την αύξηση του αφορολογήτου ορίου.
• Τις αυξήσεις και στις επικουρικές συντάξεις κ.α

ΙΕΙDISEIS