Εύβοια: Ανατριχιάζει το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα στο νησί

«Ήταν η πρώτη χρονιά που γύρισε το παλαιό ημερολόγιο. Με το καινούργιο είχαμε Χριστούγεννα και με το παλαιό είχαμε του Αγίου Σπυρίδωνος. Τότε χτυπούσαν οι καμπάνες στις 3 τη νύχτα. Εμένα μου άρεσε η Εκκλησία από μικρή και λέω της μαμάς μου θα πάω στην Εκκλησία. Δε φοβάσαι μου λέει, τέτοια ώρα; Όχι της λέω, αλλά δεν ήταν πάρα πολλοί, λίγοι. Εγὼ καθόμουνα εμπρὸς στὴν Εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος και ήμουν αφοσιωμένη και την κοιτούσα. Της είχαν οι Λουμιδαίοι ένα στεφάνι γύρω-γύρω στην Εικόνα. Εκεί που είναι σήμερα η αγιογραφία της Παναγίας, εκεί ήταν η Εικόνα τόσο μεγάλη και τόσο βαριά» αναφέρει.

«Άρχισε ὁ παπα-Βαγγέλης ὁ Μπάκωσης στὴν Ὡραία Πύλη γιὰ πρώτη χρονιὰ νὰ λέη τὸ Εὐαγγέλιο τῶν Χριστουγέννων, «Χριστὸς γεννᾶται σήμερον…». Όπως κοιτοῦσα τὴν Εἰκόνα, τὶ νὰ δῶ! Ἡ Εικόνα ὁλόκληρη καὶ τὸ στεφάνι μαζὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴ θέσι της καὶ πῆγε μέχρι πάνω στὸ θόλο βορινά! Εγὼ ἔμεινα ξερή! Μετὰ ἀπὸ αὐτό, κάνει ἕνα κρότο τρομερὸ κρουουου!… Καὶ πῆγε καὶ στερέωσε στὴ θέση της…

Τρέξανε ὁ κόσμος ἀπ’ ἔξω νὰ δούνε τὶ συνέβη, ἡ Ἐκκλησία ἔπεσε; Σταματάει ὁ π. Βαγγέλης μισὴ ὥρα τὸ Εὐαγγέλιο, εἴχανε καὶ μανουάλι ἐμπρὸς στὴν Εἰκόνα, τὶ μετάνοιες, τὶ κεριὰ ὁ κόσμος, καὶ ἡ Εἰκόνα εἶχε στερεώσει στὴ θέση της (αὐτόπτης μάρτυς)», περιγράφει η γυναίκα.

«Την άλλη μέρα ήρθε διαταγή από μέσα (από την Μητρόπολη;) να μην πούμε πουθενά τίποτα.

Ἐγὼ πήγα πρωὶ-πρωὶ στὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν εἴχανε κατεβάσει τὴν Εἰκόνα καὶ εἴπανε πὼς ἔφταιγε τὸ καρφί.

Ο Θεὸς νὰ μὲ συγχωρέσει τὴν ἁμαρτωλή, ποὺ δὲν έμεινα μὲ τὸ Παλιὸ ποὺ εἶδα τέτοιο Θαῦμα, ἀλλὰ ἡ πίστη μου εἶναι μεγάλη, καὶ ἀπὸ τότε πιστεύω ἀκράδαντα στὴν ἄλλη ζωή…

Τὸ έλεγα του πάτερ Σίλα μήπως δὲν κάνει ἐγὼ ἡ ἁμαρτωλὴ νὰ λέω τέτοιο Θαῦμα, γιατὶ πρέπει νὰ είμεθα ταπεινοί, καὶ μοῦ λέει: «να το λες, Μαρία μου, εις δόξαν Χριστού».

Σας ἐπιβεβαιώνω διὰ ὅλα τὰ ἀνωτέρω ποὺ ἔγραψα ως αὐτόπτης μάρτυς», καταλήγει στην επιστολή της