Οι καταρράκτες της Εύβοιας που προσφέρουν μια αληθινή όαση δροσιάς

Η Βόρεια Εύβοια συνδυάζει καταπράσινα βουνά και πεντακάθαρες παραλίες, ορεινά χωριά και παραθαλάσσιες πόλεις.. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές, αλλά δεν είχα αποφασίσει που θα παω.

Αυτό που με ενδιέφερε εκείνη τη στιγμή ήταν να οδηγήσω τη μηχανή στην αγαπημένη μου διαδρομή.

Φτάνοντας στο Προκόπι ήταν ήδη μεσημέρι και οι μυρωδιες των υπαίθριων ψησταριών ήταν αρκετές για με κάνουν να σταματήσω για το μεσημεριανό μου. Το Προκόπι είναι ένα χωριό που βρίσκεται σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του νησιού και αποτελεί συχνό προορισμό για μονοήμερη εκδρομή, αλλά και σταθμό για όσους ταξιδεύουν η επιστρέφουν από την βόρεια Εύβοια.

Αφού πήρα το μεσημεριανό μου, οδήγησα μόλις λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, στην κοιλάδα του ποταμού Κηρέα. Είναι κάτι που το συνηθίζω Κατα μήκος του δρόμου υπάρχουν πολλά μέρη για να αφήσετε το αυτοκίνητο ή τη μηχανή και να απολαύσετε το φαγητό ή τον καφέ σας κάτω από τα πλατάνια σε ένα υπέροχο τοπίο μέσα στη φύση..

Μετά από λίγη ώρα ξεκούρασης, αποφάσισα να κατευθυνθώ προς τη μεριά του Αιγαίου, στην παραλία της Αγίας Άννας. Μικρός είχα περάσει πολλά από τα καλοκαίρια μου εκεί αλλά έχω πολλά χρόνια να πάω.Οπότε ήταν μια καλή ευκαιρία να δώ πόσο έχει αλλάξει το μέρος και ίσως να ρίξω και καμιά βουτιά. Άφησα πίσω μου την Παραλία Αγίας Άννας προβληματισμένος για το αν θα συνεχίσω τη βόλτα μου βορειότερα ή αν θα επιστρέψω στη Χαλκίδα.

Παρά τη βροχή που πλησίαζε επέλεξα μια ορεινή διαδρομή μέσα στο δάσος για να φτάσω στους Καταράκτες του Δρυμώνα, κάτι που είχα προσπαθήσει πέρυσι χωρίς επιτυχία. Ο δρόμος είναι άνετος και δε χρειάστηκε πάνω από μισή ώρα για να φτάσω στο σημείο που βρίσκονται οι καταρράκτες.

Η σήμανση είναι όμως ανεπαρκής και θα πρέπει να περάσετε μέσα από μικρά χωριά. Δυσκολεύτηκα λίγο να το βρώ αλλά τελικά τα κατάφερα! Οι καταρράκτες Δρυμώνα βρίσκονται ανάμεσα στο ομώνυμο χωριό και την Κερασιά, στα 620 μέτρα. Το σημείο είναι κοντά στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ, είκοσι χιλιόμετρα από τις Ροβιές και 25 από το χωρίο Λίμνη.

Η ώρα είχε περάσει και ήδη είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει. Με τη βροχή να δυναμώνει πήρα το δρόμο της επιστροφής για τη Χαλκίδα ακολουθώντας το δρόμο μέσα στο πευκοδάσος. Λίγο μετά το χωριό του Δρυμώνα, συνάντησα στο δρόμο μου τη Μονή Οσίου Δαυίδ, στην οποία υπάρχουν κτήρια εξαιρετικής αρχιτεκτονικής..