Ταξιδεύοντας στην Εύβοια: Το «χρυσό ακρωτήρι» της Ελλάδας-Γνωρίστε το Κάβο Ντόρο

Καθώς οδεύουμε στην «καρδιά του καλοκαιριού» αναμφισβήτητα η Εύβοια, με τις αμέτρητες τοποθεσίες της είναι ιδανικός προορισμός. Ένας από αυτούς είναι το φημισμένο της «χρυσό ακρωτήρι», γνωστό σε όλους μας και ως Κάβο Ντόρο.

Βρίσκεται στη νοτιότατη άκρη της Εύβοιας, απέναντι από την Άνδρο, έχοντας απέναντί του τη βραχονησίδα Αράπης, με τον φάρο –στην πραγματικότητα, βέβαια, δεν πρόκειται για φάρο, αλλά για ένα μεγάλο φανάρι.

Φυσικά, ολόκληρη η περιοχή παίρνει το όνομά της από το ακρωτήρι του Κάβο Ντόρο (ή του Καφηρέα, όπως λέγεται επισήμως).

Στο ερώτημα «γιατί το λένε έτσι», σίγουρη απάντηση δεν υπάρχει. Κάποιοι ντόπιοι λένε πως το όνομά του έρχεται από τον ντόρο, τον θόρυβο δηλαδή που κάνει ο άνεμος ο οποίος λυσσοκοπάει εδώ τις περισσότερες μέρες του χρόνου.

Η κυρίαρχη άποψη, όμως, είναι πως η ονομασία έρχεται από τα ιταλικά και σημαίνει χρυσό ακρωτήρι (από τα χρυσά νομίσματα των ναυαγισμένων πλοίων που είναι σκορπισμένα στον βυθό). Μία άλλη πολύ παραστατική ονομασία, η οποία προέρχεται από την ίδια βάση μα διαθέτει στοιχεία θρίλερ, είναι το μεσαιωνικό «Ξυλοφάγος», λόγω των πλοίων που τσάκιζε, σκορπίζοντας τα ξύλα τους στη θάλασσα.

Ξεκινάμε από την Κάρυστο, περνάμε από τον Πλατανιστό –το πρώτο χωριό του Κάβο Ντόρο, και ήδη νιώθουμε πως κάνουμε ένα ταξίδι.

Ο δρόμος έχει στροφές, ανηφοριές και κατηφοριές, κατευθυνόμενος προς τα απομονωμένα (ή και εγκαταλελειμμένα, πλέον) χωριά της περιοχής.

Σκαρφαλωμένα κλιμακωτά στις απολήξεις του όρους Όχη, καθώς πέφτει στο Αιγαίο, τα χωριά αυτά συγκροτούν ένα οικιστικό σύνολο αξεχώριστα συνδεδεμένο με το γύρω βραχώδες και ανεμοδαρμένο τοπίο, αλλά και με τη συγκλονιστική θέα που απολαμβάνει στο γαλάζιο του Αιγαίου.

Οδηγώντας σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο θα συναντήσετε τον Αντιά και κατόπιν τα χωριά Κόμητο, Ευαγγελισμός, Καψούρι, Δρυμονάρι, Σιμικούκι, Θύμι, Ζαχαριά. Εδώ τελειώνει η άσφαλτος κι αρχίζουν οι χωματόδρομοι που οδηγούν σε Βρέστυδες, Πρινιά, Αμυγδαλιά και Σχίζαλη.

Αν ανήκετε στους πιο περιπετειώδεις τύπους, από το Θύμι θα πάρετε το μονοπάτι που ύστερα από 1 ώρα οδηγεί στη μοναχική, ονειρεμένη παραλία Αρχάμπολη, όπου καταλήγει και το ομώνυμο φαράγγι.

Εδώ θα είστε μόνοι ακόμα και τον Δεκαπενταύγουστο, ίσως μαζί με λίγους κατασκηνωτές. Αν θέλετε όμως να φτάσετε με πιο εύκολο τρόπο, θα έρθετε με καϊκάκι από το Μαρμάρι.

Θα σταματήσετε οπωσδήποτε στο χωριό Αντιάς, όπου ελάχιστοι άνθρωποι μιλούν ακόμα τη λεγόμενη «Σφυριά»: μια συνθηματική γλώσσα χωρίς λέξεις, βασισμένη σε σφυρίγματα που μοιάζουν με κελάηδισμα πουλιών. Ο Αντιάς έχει 30 κατοίκους, ενώ στο παλιό δημοτικό σχολείο λειτουργεί και Κέντρο Μελέτης & Διάσωσης της σφυριχτής γλώσσας. Οπότε, όποιος θέλει να τη μάθει, μπορεί να έρθει εδώ τον Αύγουστο που γίνονται τα σχετικά μαθήματα.

Στη διαδρομή σας, κατόπιν, θα περάσετε ατελείωτες σειρές από γιγαντιαίες λευκές ανεμογεννήτριες –αν φυσάει, ο ήχος τους σκίζει τον ουρανό.

Η απέραντη γαλανή θέα του Αιγαίου σας κυκλώνει αγέρωχα από παντού.

Οι βράχοι του βουνού φτιάχνουν περίεργα γλυπτά, με φόντο τον ουρανό. Ξαφνικά, επίσης, θα δείτε την πορεία σας να γλυκαίνει χάρη σε πλατανιές και σε νερά τρεχούμενα.

Κοιτάζοντας προς τα κάτω, βραχώδεις, απόκρημνες πλαγιές βυθίζονται στη θάλασσα. Κάπου-κάπου, στο μεταξύ, το τοπίο εμπλουτίζεται με σπαρτά κι ανθισμένους θάμνους.

Στον δρόμο για τον Κάβο Ντόρο θα συναντήσετε ανθρώπους να πηγαίνουν στον προορισμό τους με τα πόδια ή με γαϊδουράκια.

Στο χωριό Αμυγδαλιά, το οποίο έχει γύρω στους 20 κατοίκους

Στην παραλία της Αμυγδαλιάς θα δείτε ένα υπέροχα μοναχικό τοπίο. Το εκκλησάκι του Αϊ-Γρηγόρη είναι το μόνο κτήριο που θα δείτε φτάνοντας στον Κάβο Ντόρο.

Από την Αμυγδαλιά γυρνάτε έπειτα στον κεντρικό δρόμο και πηγαίνετε στην Πρινιά. Από εδώ ξεκινάει ένας απολύτως στενός, κατηφορικός, στριφογυριστός χωματόδρομος, γεμάτος χαλίκια και πέτρες, ο οποίος θα σας φέρει στο ακρωτήρι του Κάβο Ντόρο.

Αλλά χωρίς όχημα 4×4 ή μηχανή, μην το επιχειρήσετε. Στο τέλος της πορείας, πάντως, θα κάνεις ανασκαφές στην ψυχή σου, αφού το μόνο κτήριο που υπάρχει εδώ είναι το εκκλησάκι του Αϊ-Γρηγόρη.

Μέσα στη θάλασσα, σε απόσταση γύρω στα 800 μέτρα, βρίσκεται η βραχονησίδα Αράπης με τον φάρο, που τοποθετήθηκε εκεί το 1925.

ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ: Facebook ΕΝΑΛΙΟΝ– Youtube Φωτοκίνηση Λάρισα