Μελέτη ψυχολόγων: Είστε οι πιο ευτυχισμένοι ενήλικες αν έχετε αυτές τις δύο παιδικές αναμνήσεις

Προφανώς όχι τυχαία, καθώς τα βιώματα στην παιδική ηλικία είναι σαφές ότι διαμορφώνουν χαρακτήρα, συμπεριφορές και ψυχολογία, επηρεάζοντας όλη την πορεία της ζωής μας. Με άλλα λόγια, οι αναμνήσεις μας από την παιδική μας ηλικία διαμορφώνουν εν πολλοίς το τώρα.

Σύμφωνα με μελέτη του 2018 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Health Psychology, μαθαίνουμε για την πραγματική δύναμη της μνήμης στη ζωή μας. «Γνωρίζουμε ότι η μνήμη παίζει ζωτικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον κόσμο – στον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε τις εμπειρίες του παρελθόντος και στον τρόπο με τον οποίο κρίνουμε πώς πρέπει να ενεργήσουμε στο μέλλον», εξήγησε ο δρ William J. Chopik, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Η έκθεση αποκάλυψε ότι οι θετικές αναμνήσεις φαίνεται να έχουν «θετική επίδραση στην υγεία και στην ευεξία, πιθανώς μειώνοντας το άγχος ή βοηθώντας μας να κάνουμε υγιεινές επιλογές ζωής».

Οι δύο βασικές αναμνήσεις από την παιδική ηλικία

Με βάση τα ευρήματα της μελέτης, μαθαίνουμε ότι δύο συγκεκριμένες παιδικές αναμνήσεις μπορούν να επηρεάσουν το επίπεδο ευτυχίας μας στην ενήλικη ζωή. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι λάμβαναν περισσότερη στοργή από τις μητέρες τους ήταν λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν συμπτώματα κατάθλιψης ή σωματικά προβλήματα στην ενήλικη ζωή.

Έτσι, ανάμεσα στις πρώτες καθοριστικές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας βρίσκουμε τη στοργή. «Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να αντανακλούν το ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο της εποχής κατά την οποία μεγάλωσαν οι συμμετέχοντες, καθώς οι μητέρες ήταν πιθανότατα οι κύριοι φροντιστές των παιδιών» αναφέρει η μελέτη.

Η δεύτερη ανάμνηση που πρέπει να ληφθεί υπόψη, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι η υποστήριξη. «Θα μπορούσε κανείς να περιμένει ότι οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας θα γίνονται όλο και λιγότερο σημαντικές με την πάροδο του χρόνου, αλλά αυτές οι αναμνήσεις εξακολουθούν να προβλέπουν καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία στη μέση και στην τρίτη ηλικία» σημειώνεται.

Έτσι, η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι αναμνήσεις έντονης γονικής στοργής κατά την πρώιμη παιδική ηλικία συσχετίστηκαν με καλύτερη αντίληψη για την υγεία και μείωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε περιόδους περίπου 6 και 18 ετών».