Δ. Ακριτίδης: Όποιος κάνει δεν λέει και όποιος λέει δεν κάνει – Τι είπε στην έναρξη της προετοιμασίας

Το καλωσόρισμα και η ομιλία του προπονητή των Αλατσάτων Δημήτρη Ακριτίδη, στην έναρξη προετοιμασίας της ομάδας του, που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 1/8.

‘Όχι σ’ εμάς υγεία μόνο, και σε όλες τις ομάδες της Εύβοιας, να ΄χουν καλή ποδοσφαιρική χρονιά, να ‘χουν υγεία πάνω απ’ όλα και να πετύχουν τους στόχους τους, αρκεί να μην είναι οι ίδιοι με μας! Ευχαριστώ πολύ.

Κανονικά, όποιος κάνει δεν λέει και όποιος λέει δεν κάνει, αλλά είναι αναγκαίο και αυθόρμητο έρχεται όταν βλέπεις απέναντι σου τέτοια παιδιά και καλές μουτσούνες να πεις κάτι. Εγώ χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι ανάμεσα σας. Ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανε η ομάδα να με χρίσει προπονητή της. Χαίρομαι ιδιαίτερα που συνεργάζομαι με τον Νίκο Κλειδά, μέχρι και έρωτας μπορείς να πεις. Τον εκτιμώ πάρα πολύ.

Ο Παναγιώτης Αφράτης, για μένα, είναι ό,τι καλύτερο έχει η Εύβοια σε στόχους. Μπορεί να μην είναι μικρός, αλλά είναι νέος μέσα του. Προσωπικότητα με πολλές γνώσεις. Κοινωνικά αποδεκτός κι είναι το σημαντικότερο απ’ όλα.

Θέλουμε να φτιάξουμε μια ομάδα. Πως θέλετε τον προπονητή σας εσείς; Έχετε σκεφτεί; Εγώ αν ήμουνα ο Ακριτίδης θα κάνα αυτά. Έχετε σκεφτεί τι πρέπει να ‘χει, τι πρέπει να κάνει ο προπονητής σας; Να κάνω αυτά που θέλετε, γι’ αυτό το ζητάω. Μήπως δεν κάνω πράγματα που εσείς σαν νέοι θέλετε από μέσα σας. Πως θέλετε τον προπονητή σας; Να σας δέρνει; Να σας βρίζει; Να μην κάνετε προπόνηση και να σας λέει ‘μπράβο’; Πέστε μου. Δεν μιλάει κανείς σας, θα μιλήσω εγώ.

Σε μια ομάδα θα παίζουν, κατά τον Ακριτίδη, οι κατάλληλοι για κάθε αγώνα παίχτες. Όχι καλοί ποδοσφαιριστές, οι κατάλληλα για τον αγώνα παίκτες.

Το σημαντικότερο είναι να έρχεστε στις προπονήσεις. Χωρίς προπόνηση δεν κάνουμε απολύτως τίποτα. Θέλουμε να φτιάξουμε μια ομάδα, βλέποντας-ποντάροντας σε εσάς, το εννοώ, δεν είναι σχήμα λόγου αυτά που λέω. Τα εννοώ, τα πιστεύω. Βλέπω μουτσούνες -το λέω έτσι για να το εισπράττετε καλά- που έχουνε στόχους, που έχουνε πραγματικά θέληση να κάνουνε κάτι πολύ σπουδαίο. Δηλαδή η ομάδα στην οποία παίζουν να την κρατήσουν ψηλά. Έτσι πιστεύω εγώ.

Ποιος είναι αυτός που θέλει να παίζει και να χάνει; Ποιος είναι αυτός -να μας το πει τώρα- που έρχεται να κάνει την πλάκα του; Άλλο διασκεδάζω και άλλο κάνω πλάκα. Η διασκέδαση είναι απαραίτητη να γίνεται στις ομάδες, αλλά με κανόνες.

Πρέπει λοιπόν να υπάρχει αλληλοσεβασμός, αλληλοεκτίμηση, για κάνουμε μια ομάδα που ο ένας θα στηρίζει τον άλλο, να κάνουμε το ‘εγώ’ ‘εμείς’.

Αν είμαι καλός ή κακός προπονητής, μπορεί κάποιοι να πουν ‘είναι’ κάποιοι άλλοι να πουν ‘δεν είναι’. Ένα πράγμα είμαι: είμαι ο πιο δίκαιος άνθρωπος του κόσμου. Άκου τι είπα, ε; Δεν υπάρχει πιο δίκαιος απ’ τον Ακριτίδη. Δεν υπάρχει. Ο Θεός να ‘ναι αν δεν πρέπει να παίξει δεν θα παίξει. Και μπορεί να ‘ρθει στο μυαλό σας, όπως σε όλους τους άλλους προπονητές, ‘κάτσε ρε μεγάλε, κι αν η διοίκηση σου πει κάτι;’. Ποια διοίκηση; Δεν θα τολμήσει ούτε να με κοιτάξει να βάλω παίχτη. Δεν θα τους αφήσω να με κοιτάξουν να βάλω άλλο παίχτη. Εγώ, ο Ακριτίδης. Εγώ είμαι λίγο περίπτωση σ’ αυτά, περίεργος σ’ αυτά. Και είπα και πάλι, όλοι μπορεί να ξέρουν περισσότερα από μένα. Εγώ όμως έχω την ευθύνη. Θέλω να κρίνομαι από τα λάθη μου και όχι απ’ τα καλά των άλλων.

Κλείνοντας δύο ακόμα. Για να ξέρετε και πόσο χρονών είμαι. Είμαι 70 χρονών, αλλά έχω τόσο πάθος που δεν μπορείτε να φανταστείτε, έχω τόσο τρέλα, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση τρέλα έχω. Το πρώτο, και δεύτερον, η ομάδα θα παίζει σε δύο -ως επί το πλείστον- σχηματισμούς-συστήματα, δεν είναι συστήματα βέβαια, είναι σχηματισμοί. Ο σχηματισμός δεν είναι τίποτα άλλο από μία απλή και συμβατική τοποθέτηση παιχτών στο γήπεδο. Δεν είναι τίποτα άλλο. Η τακτική είναι αυτή που ορίζει το σύστημα ή τον σχηματισμό. Μπορεί να παίζεις με έναν κυνηγό και να βγαίνεις με πέντε και να παίζεις με πέντε και να μην κουνιούνται, να μην στρίβουν, έτσι δεν είναι; Με τρεις σχηματισμούς. Πάντα, το ξέρει και ο φανατικός οπαδός μου ο Χρήστος Κουτσαυλής όταν πρωτόπαιξε στην Προποντίδα ένας με ένας που λέει ‘που πάμε ρε δάσκαλε;’.

Είμαστε καλά. Θα είμαστε καλά. Θα προσπαθήσουμε όλοι μαζί να το διασκεδάζουμε, αλλά θέλουμε -τι να κάνουμε δηλαδή;- να είμαστε πάντα μπροστά ρε παιδιά, σε όλα. Να τρέχουμε, να πολεμάμε, να πιέζουμε, όπως θα πιέζει ο Σεχάι φερειπείν, τυχαίο το όνομα.

Παιδιά αυτά έχω να πω εγώ και είπα και πολλά μάλιστα. Θα κάνουμε προπονήσεις σχεδόν κάθε μέρα. Θα κάνουμε προπονήσεις που θα προβληματιστείτε. Θα πείτε αν τρέχουμε πολύ, αν δεν τρέχουμε. Θα κάνετε πράγματα που σίγουρα δεν θα σας κουράζουνε. Εμείς δεν ερχόμαστε εδώ για να κάνουμε προπόνηση. Εμείς ερχόμαστε να το διασκεδάσουμε. Δεν θα τρέξετε ποτέ. Μπάλα θα παίζετε συνέχεια. Να το ξέρετε. Μπάλα συνέχεια.

Ευχαριστώ πολύ’.