Εύβοια: Θα φάνε και οι … κότες απόψε στην Κάρυστο

Βραδιά αφιερωμένη στο κοτοφάγωμα είναι η αποψινή για την Κάρυστο.

Μετά από δύο χρόνια λόγω κορονοϊού το έθιμο γιορτάζεται απόψε Σάββατο 28/2 στο κέντρο Φαντασία.

Ο Σύνδεσμος Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Καρύστου διοργανώνει το έθιμο του Κοτοφαγώματος και η προσέλευση αναμένεται να χτυπήσει κόκκινο καθώς σύμφωνα με πληροφορίες θα φτάσουν στην Κάρυστο από όλη την Εύβοια.

Ο πρόεδρος του συνδέσμου Βαγγέλης Σπύρου τα έχει όλα έτοιμα προκειμένου να υποδεχθεί τον κόσμο που θα τιμήσει την αποψινή γιορτή.

Ώρα έναρξης 21:00

Τι είναι όμως το Κοτοφάγωμα και το Κοτομάζωμα; Πόσο παλιά βρίσκονται οι ρίζες του; Από πού αντλεί την μοναδικότητα του;
Από τα παλιά τα χρόνια τη παραμονή των Φώτων στην Κάρυστο, στα χωριά της Γούρνας και στον γυαλό της Καρύστου, είχε καθιερωθεί σαν έθιμο να λένε οι καλαντάρηδες, πού έβγαιναν με τα όργανα , τα ειδικά τοπικά παραδοσιακά κάλαντα των Φώτων, «Σήμερα είναι του Φωτού π` αγιάζουν οι παπάδες και μες τα σπίτια μπαίνουνε και λεν τον Ιορδάνη, βοήθεια να έχουμε τον Άγιο Ιωάννη..» και να παίρνουνε φιλέματα από τους νοικοκυραίους, πρώτα και κύρια, κότες ζωντανές και επί πλέον ότι καλούδια είχε φτιάξει η κάθε νοικοκυρά, διαμορφώνοντας ανάλογα στιχάκια που είχαν σχέση με το κοτομάζωμα.
Τα ειδικά αυτά τοπικά κάλαντα των Φώτων που ακούγονταν μόνο στην περιοχή της Καρύστου , είχαν πολλά στιχάκια που ταίριαζαν σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις καταστάσεων και γεγονότων που υπήρχαν σε κάθε σπίτι.
Άλλοτε έδιναν ευχές να γυρίσουν πίσω οι ναυτικοί και οι ξενιτεμένοι , τραγουδώντας «Μέλι και γάλα στο γιαλό ναρθούν τα καϊκάκια, ναρθεί και μένα ο γιόκας μου με τα παλικαράκια». Άλλοτε να τους θυμηθούν οι ξενιτεμένοι, που είχαν καιρό να στείλουν ειδήσεις, τραγουδώντας «Το βλέπεις κείνο το βουνό που βασιλεύει τα` άστρο, εκεί κοιμάται ο γιόκας μου μες το μεγάλο κάστρο». «Ποιος είναι άξιος και καλός να πα να τον ξυπνήσει», άλλοτε έδιναν ευχές για τα παιδιά του σπιτιού τραγουδώντας «Κι` αν έχεις γιο στα γράμματα και γιο εις το ψαλτήρι να ευχηθούμε όλοι μας να βάλει πετραχήλι» και άλλοτε καλόπιαναν την κυρά του σπιτιού τραγουδώντας «Κυρά ψιλή κυρά λιγνή κυρά καμπανοφρύδα,κυρά μου τα παιδάκια σου θεός να στα χαρίζει , να τα παντρέψεις με καλό και με ταπεινοσύνη».

Άλλες φορές πάλι, παίνευαν τις κόρες του σπιτιού τραγουδώντας «αν έχεις κόρη όμορφη βάλτη να μας κεράσει να ευχηθούμε όλοι μας να ζήσει να γεράσει».
Έτσι, συνεχίζοντας με ευχές ανάλογες με τα ιδιαίτερα συμβάντα του κάθε σπιτιού, που επισκέπτονταν, τραγουδούσαν τα ανάλογα στιχάκια και κατέληγαν πάντοτε με την προτροπή προς τους νοικοκυραίους «Η δώστε μας τον κόκορα ή δώστε μας την κότα ή δώστε ότι θέλετε να πάμε σ` άλλη πόρτα». Υπενθυμίζοντας πάντοτε ότι «εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε ,αλλά σας αγαπούσαμε και ήλθαμε να τα πούμε».
Έτσι γινόταν ΤΟ ΚΟΤΟΜΑΖΩΜΑ.
Τις κότες που μάζευαν οι καλαντάρηδες, τις έτρωγαν μαζί με αυτούς που τις έδιναν και τους φίλους και τους συντοπίτες , αργότερα σε μεγάλο γλέντι που ονομαζόταν ΤΟ ΚΟΤΟΦΑΓΩΜΑ.
Το έθιμο γινόταν στην περιοχή της Καρύστου μέχρι πριν από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ,αλλά στην συνέχεια έπαψε να γίνεται , μέσα στον γενικό εκφυλισμό των εθίμων που προέκυψε και την αρνητική τάση κατά των περισσότερων εθίμων, που έφεραν οι μοντέρνοι καιροί.